Het Kastanjeplein en het Valeriusplein
Beroemde pleinen zoals het
Museumplein en de Nieuwmarkt kent iedereen, maar Amsterdam heeft ook prachtige
pleinen die minder bekend zijn. Twee daarvan zijn het monumentale Kastanjeplein
en het groene Valeriusplein. Dit laatste plein heeft een verrassing in
petto.
Kastanjebomen
In Amsterdam-Oost ligt een verscholen
pareltje. Als je door de prachtige, historische straten langs het Oosterpark
loopt, dient het Kastanjeplein zich zomaar aan. Hier staan 14 monumentale
kastanjebomen, die onmiddellijk opvallen. Alhoewel het plein door sommige
Amsterdammers als mooiste plein van de stad wordt gezien, is het relatief
onbekend. Het Kastanjeplein wordt, op sommige nieuwbouw na, omringd door
historische panden.
Inrichting van het plein
Niet alleen de naam van het plein is op de bomen gebaseerd, maar ook de inrichting. Met het oog op het historische karakter, is het plein in 2003 verrijkt met een kunstwerk. Op een open en lichte plek op het plein ligt een grote, bronzen kastanjenoot met vier losse schillen er omheen. Deze worden als bankjes gebruikt of als klimtoestellen door kinderen. De naam ‘Kastanjeplein’ kreeg door dit project nog meer recht dan zij al had.Onontdekte pareltjes - Peter Grondhuis from Peter Grondhuis on Vimeo.
De Amsterdamse school
Een plein dat voor Amsterdammers
waarschijnlijk bekender is dan het Kastanjeplein, is het Valeriusplein in
Amsterdam-Zuid. Dit plein is genoemd naar de beroemde Nederlandse dichter en
componist Adriaen Valerius (1570-1625). Het plein kenmerkt zich door de invloed
van de Amsterdamse School. Deze invloed is niet alleen duidelijk te zien in een
aantal panden rondom het plein maar ook in het tegenover liggende Amsterdams
Lyceum uit 1917. Dit lyceum is ontworpen door architect en ondernemer H.A.J.
Baanders, een bekende naam van de Amsterdamse school.
Verborgen in het landschap
Behalve de abstracte sculptuur van Henk
Zweerus, die in 1960 midden op het plein is geplaatst, lijkt het ruime
grasveld, op wat bankjes en een klimrek na, leeg. Niets is minder waar: als je
naar de achterkant van het plein loopt, doemen ineens twee witte gebouwtjes op.
Dit zijn voormalige privaathuisjes, oftewel: openbare toiletten, die half onder
de grond verborgen liggen.
De prachtige, witte huisjes met gekrulde
vormen zijn twee hoogstandjes van de Amsterdamse school. Ze zijn ontworpen door
de beroemde architect Jan de Meijer in 1922. Om vandalisme te voorkomen waren
de ingangen in de jaren ’80 van de twintigste eeuw volgestort met aarde, wat de
huisjes in de loop van de jaren geen goed heeft gedaan. Toch wist een
ondernemer de privaathuisjes een paar jaar geleden, samen met Stadsherstel, te
renoveren. Een groter contrast met de oorspronkelijke bestemming van de
gebouwen is bijna niet denkbaar: in het ene huisje is een consultancy kantoor
gevestigd en in het andere een modellenbureau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten